para lanh maka post

6- 7 hours from now eh nasa cotabato na ako para gawin ang maraming bagay.... una para unahan na ang BOT o EXECOM o whosoever sa aking pagpapangap na RC sa WCMR dahil ppunta ako don para gumawa ng regional plan

at kahit di pa ako naka alis papunta dun at di pa ako RC eh tinawagan na ako ng taga CBCS para i congrats na in the end eh para makipag meeting para sa ggawin nilang PLT na me isang topic na : universal human rights declartion and convergence at sa dulo ng program eh me nkalagay sa last day na home sweet home..... im coming home sweetheart...

ppunta din ako don para kausapin ulit c atty pahm para mag discuss ng isang topic sa nasabing PLT, si atty pahm na sa kalaunan ng discussion nya eh nag aakala nang students nya ang mga participants dahil laging nagtatanong ng OK class?

Oo nga pa cotbato city na ako kahit di ko pa alam kung talagang para na ako dun eh salamat daniel sa recommendation letter na nkaka pintig ng puso at tarits sa sinulat mong for RC sa appraisal form (di ko po sinadyang malaman dahil sinabi nya sa akin)

ako... ako...palagi na lang ako!

andito ako ngayon sa NSMR office sa lungsod ng durian at DDS habang ako ay busy busyhan sa pag iinternet ang dalawang babae sa likuran ko naman ay masayang naglilinis ng kanilang mga drawers yep naglilinis c idak at tarits na nagsimula sa pagkainis nya sa email add ni christy na 2 araw na niyang pinapadalhan ng request for loan pero di pa ri matanggap tangap kya ngayon ang drawer ang nakita at naisip na panahon na para linisan at si idak dahil sa takot na linisin din ni tarits ang drawer niya eh naki join na lng...

habang sila eh naglilinis pinipilit nilang dalawa na ako daw ang me dalang kamalasan dahil sa mga pangyayaring di kanais-nais ngayon sa buhay ko (gaya ng pagkasira ng aking atm) at dahil daw pag anjan ako eh kung di nawawala ang wallet ni mel eh ninanakaw ang kanyang brief at ngayon dahil malayo na si mel sila na namn ang daw ang mag bebenefit sa aking kmalasan...

ako rin daw ang me dala ng kung ano man ang tawag dito sa mga salot na ngumangatngat ng tv stand nila (tama ba yun? ako ba eh bukbuking tao?)

ihanda ko raw ang sarili ko sa cotabato dahil baka nandun ang aking swerte....

buhay nga naman... basta ako eh nakakain ng durian ice cream na gawang davao!

may gusto ka bang sabihin
bat di mapakali ni hindi makatingin
sanay wag mo na itong palipasin
at subukang lutasin
sa mga sinabi mo


ibang nararapat sa akin
na tunay kong mamahalin

oh...
huwag na huwag mong sasabihin
na hindi mo nadama itong
pag-ibig kong handang
ibigay kahit pa kalayaan mo

ano man ang iyong akala
na akoy isang bituin
na walang sasambahin
di ko man ito ipakita
sanay sinabi mo

at sa gabi sinong duduyan sayo
at sa umaga ang hangin ang hahaplos sa yo